[h=3]نقشه آتشفشانی ترین جای منظومه خورشیدی [/h]
* یک پژوهش تازه نشان می دهد که الگوی گرمایی آتشفشان های سطح آیو، ماه مشتری، بر پایه ی مدل عمومن پذیرفته شده ی گرمای درونی شکل گرفته است.
* گرمایی که از صدها آتشفشان فعال آیو بیرون می زند یک منبع پیچیده و چندلایه را نشان می دهد. این نتیجه ها از داده هایی به دست آمده که توسط فضاپیمای ناسا و تلسکوپ های زمینی گرد آمده است و در شماره ی ماه ژوئن نشریه ی ایکاروس منتشر خواهند شد.
نقشه ای از نقاط داغ که بر پایه ی میزان گرمای تابشی رده بندی شده، پراکندگی سراسری و دامنه ی گسترده ی فعالیت آتشفشانی روی آیو را نشان می دهد. فوران های زمینی در برابر بیشتر همتایان خود در آیو، به کوتوله ای می مانند.
گلن ویدر از بنیاد Bear Fight در وینتروپ واشنگتن می گوید: «این فراگیرترین پژوهشی است که تاکنون درباره ی تابش گرمای آتشفشانی آیو انجام شده.» وی رهبری یک گروه چندجانبه شامل اشلی دیویس، تورنس جانسون و دنیس مستون از آزمایشگاه پیشرانش جت ناسا در پاسادنای کالیفرنیا، جینی رادبو از دانشگاه بریگهام یانگ در پراووی یوتا، و دیوید ویلیامز از دانشگاه ایالتی آریزونا در تمپه را بر عهده داشت. این گروه داده هایی را بررسی کردند که عمدتن از فضاپیماهای وویجر و گالیله ی ناسا به دست آمده بود، ولی همچنین داده های فروسرخ به دست آمده از تلسکوپ هایی روی زمین را نیز در آن گنجاندند.
دیویس می گوید: «نکته ی جالب درباره ی پراکندگی (توزیع) این جریان گرمایی اینست که در ژرفاهای نسبتن کم، با مدل برتر کنونی از گرمای ناشی از اثرات کشندی آیو (بر هم کنش های مداری)* همخوان نیست. بلکه تابش اصلی گرمای آن در حدود 40 درجه سمت شرق نقاط چشمداشتی آیو رخ می دهد.» مستون هم می گوید: «الگویی که نمایان می شود، به یک فرآیند گرمایی پیچیده را در دل آیو اشاره می کند. آنچه ما می بینیم نشانگر آمیزه ای از گرمای ژرفای زیاد و ژرفای کم است.»
یک راز هم پدیدار شد. گروه دانشمندان دریافتند که تنها حدود 60 درصد گرمای آیو از آتشفشان های فعال آن ناشی می شود. این درصد گرما عمدتن از دهانه های آتشفشانی با کف هموار و صاف که به نام "پاترا"* شناخته می شوند و یک ویژگی رایج روی آیو هستند سرچشمه می گیرد.
ولی 40 درصد "گمشده" کجاست؟ ویدر می گوید: «ما در حال بررسی این احتمال هستیم که شاید آتشفشان های کوچکتر بسیاری وجود دارند که دیدنشان دشوار، ولی نه غیرممکن است. ما اینک به خاطر الگوی دیده شده در جریان گرمایی سر در گم شده ایم.»
دانستن این موضوع به ما کمک خواهد کرد که ساز و کار گرمایش کشندی را نه تنها درون آیو، بلکه در ماه همسایه ی آن، اروپا، که هدفی با اولویت بالا برای ناسا در جستجویش برای زندگی فرازمینیست شناسایی کنیم.
-------------------------------------------
* گرمای کشندی (Tidal heating) - گرمایی که در اثر اصطکاک کشندی پدید می آید: انرژی مداری و چرخشی به صورت گرما در پوسته ی ماه و سیاره ای که ماه به گرد آن می چرخد پراکنده می شود. - منبع: ویکیپدیا
* پاترا (paterae) - گونه ای ساختمان آتشفشانی که دارای ویژگی های زیر است: 1- برجستگی کمتر نسبت به سطح برونزد آتشفشانهای سپری؛ 2- گودال های مرکزی که در مقایسه با کل ابعاد آنها بزرگ می باشد؛ 3- شکل کلی آنها شبیه به نعلبکی وارونه است - منبع
منبع: sciencedaily
برگردان: یک ستاره در هفت آسمان
* یک پژوهش تازه نشان می دهد که الگوی گرمایی آتشفشان های سطح آیو، ماه مشتری، بر پایه ی مدل عمومن پذیرفته شده ی گرمای درونی شکل گرفته است.
* گرمایی که از صدها آتشفشان فعال آیو بیرون می زند یک منبع پیچیده و چندلایه را نشان می دهد. این نتیجه ها از داده هایی به دست آمده که توسط فضاپیمای ناسا و تلسکوپ های زمینی گرد آمده است و در شماره ی ماه ژوئن نشریه ی ایکاروس منتشر خواهند شد.
|
| تابش گرمایی از آتشفشان های در حال فوران روی آیو، ماه مشتری. برای رده بندی آتشفشان ها بر پایه ی تابش گرمایی، یک مقیاس لگاریتمی به کار برده شده: نقطه های بزرگ تر نشان گر تابش گرمایی بیشتری هستند. تصویر کمی بزرگ تر |
گلن ویدر از بنیاد Bear Fight در وینتروپ واشنگتن می گوید: «این فراگیرترین پژوهشی است که تاکنون درباره ی تابش گرمای آتشفشانی آیو انجام شده.» وی رهبری یک گروه چندجانبه شامل اشلی دیویس، تورنس جانسون و دنیس مستون از آزمایشگاه پیشرانش جت ناسا در پاسادنای کالیفرنیا، جینی رادبو از دانشگاه بریگهام یانگ در پراووی یوتا، و دیوید ویلیامز از دانشگاه ایالتی آریزونا در تمپه را بر عهده داشت. این گروه داده هایی را بررسی کردند که عمدتن از فضاپیماهای وویجر و گالیله ی ناسا به دست آمده بود، ولی همچنین داده های فروسرخ به دست آمده از تلسکوپ هایی روی زمین را نیز در آن گنجاندند.
دیویس می گوید: «نکته ی جالب درباره ی پراکندگی (توزیع) این جریان گرمایی اینست که در ژرفاهای نسبتن کم، با مدل برتر کنونی از گرمای ناشی از اثرات کشندی آیو (بر هم کنش های مداری)* همخوان نیست. بلکه تابش اصلی گرمای آن در حدود 40 درجه سمت شرق نقاط چشمداشتی آیو رخ می دهد.» مستون هم می گوید: «الگویی که نمایان می شود، به یک فرآیند گرمایی پیچیده را در دل آیو اشاره می کند. آنچه ما می بینیم نشانگر آمیزه ای از گرمای ژرفای زیاد و ژرفای کم است.»
یک راز هم پدیدار شد. گروه دانشمندان دریافتند که تنها حدود 60 درصد گرمای آیو از آتشفشان های فعال آن ناشی می شود. این درصد گرما عمدتن از دهانه های آتشفشانی با کف هموار و صاف که به نام "پاترا"* شناخته می شوند و یک ویژگی رایج روی آیو هستند سرچشمه می گیرد.
ولی 40 درصد "گمشده" کجاست؟ ویدر می گوید: «ما در حال بررسی این احتمال هستیم که شاید آتشفشان های کوچکتر بسیاری وجود دارند که دیدنشان دشوار، ولی نه غیرممکن است. ما اینک به خاطر الگوی دیده شده در جریان گرمایی سر در گم شده ایم.»
دانستن این موضوع به ما کمک خواهد کرد که ساز و کار گرمایش کشندی را نه تنها درون آیو، بلکه در ماه همسایه ی آن، اروپا، که هدفی با اولویت بالا برای ناسا در جستجویش برای زندگی فرازمینیست شناسایی کنیم.
-------------------------------------------
* گرمای کشندی (Tidal heating) - گرمایی که در اثر اصطکاک کشندی پدید می آید: انرژی مداری و چرخشی به صورت گرما در پوسته ی ماه و سیاره ای که ماه به گرد آن می چرخد پراکنده می شود. - منبع: ویکیپدیا
* پاترا (paterae) - گونه ای ساختمان آتشفشانی که دارای ویژگی های زیر است: 1- برجستگی کمتر نسبت به سطح برونزد آتشفشانهای سپری؛ 2- گودال های مرکزی که در مقایسه با کل ابعاد آنها بزرگ می باشد؛ 3- شکل کلی آنها شبیه به نعلبکی وارونه است - منبع
منبع: sciencedaily
برگردان: یک ستاره در هفت آسمان
