maral55
مدیر بازنشسته
قرنیز (Gutter):
هدف از ساخت قرنیز
قرنیز در ساختمان به منظور جلوگیری از نفوذ رطوبت در روی جان پناه، در پای ساختمان،کف پنجره و در پایین دیوار های داخلی اجرا می شود.
انواع قرنیز از نظر سیستم جنس مصالح
الف)قرنیز بتنی
ب)قرنیز سنگی
پ)قرنیز آجری
ت)قرنیز ورق
الف)قرنیز بتنی(Concrete Of Gutter)
ابتدا با تخته لبه دیوار از یک طرف و یا دو طرف به اندازه لازم طوری که قالب دیوارها کمی فاصله داشته باشد عمل قالب بندی صورت می گیرد.
در قسمت داخل به کمک نوار مثلث شکل سراسری ، در کناره های قالب؛ تخته ای به فرم قائم الزاویه کوبیده و نصب میشود به صورتی که شیب به سمت بیرون از قالب قرار داده شود.این شیار آبچکان نام دارد.عمق مورد نظر شیار آبچکان طوری می باشد که؛ به راحتی آب خارج شود . به دیوار طرفین نفوذ ننماید.پس از قالب بندی و آغشته شدن قالب ها به روغن عمل بتن ریزی صورت می گیرد.
در طول قرنیز به فواصل هر یک متر درز انبساط تعبیه می شود این عمل ، بدین سبب صورت می گیرد تا: قرنیز در اثر نشست ناکهانی دیوار با ساختمان ترک برندارد.در محل درزها یونولیت به ضخامت مورد لزوم در بندهای خالی نصب می شود، در بعضی مواقع ما بین درزها از آسفالت پر میشود.
ب) قرنیز سنگی(Stone Of Gutter)
اصولا نوع جنس مصالح قرنیز بر اساس جدول نازک کاری معماری تعیین و اجرا می شود.معمولا بالای نماهای سنگی دیوار و روکارهای سنگی از قرنیز سنگی استفاده می شود.
این سنگ معمولا از سنگ پلاک به ضخامت حداقل 4CM انتخاب می شود و به عنوان درپوش ستگی نیز تلقی می شود. به منظور تعبیه آبچکان در قسمت زیرین سنگ شیاری به فرم مثلث در سراسر طول قرنیز ایجاد می نماید.اگر قرنیز یک طرفه باشد شیب به سمت بنا و اگر دو طرفه باشد ملات وسط را، کمی بلند تر از حد معمول در نظر می گیرند.
در بعضی موارد به منظور تثبیت سنگ در پوش و عدم حرکت های احتمالی سنگ، در ناحیه بالای سنگ سوراخ و سنگ با پیچ و رول پلاک کافی مستقر می شود. و روی پیچ با سیمان سفید و پودر سنگ پر می شود.
منبع :کتاب اجزای ساختمان و کارگاه مولف: مهندس سیامک ابراهیم زاده
هدف از ساخت قرنیز
قرنیز در ساختمان به منظور جلوگیری از نفوذ رطوبت در روی جان پناه، در پای ساختمان،کف پنجره و در پایین دیوار های داخلی اجرا می شود.
انواع قرنیز از نظر سیستم جنس مصالح
الف)قرنیز بتنی
ب)قرنیز سنگی
پ)قرنیز آجری
ت)قرنیز ورق
الف)قرنیز بتنی(Concrete Of Gutter)
ابتدا با تخته لبه دیوار از یک طرف و یا دو طرف به اندازه لازم طوری که قالب دیوارها کمی فاصله داشته باشد عمل قالب بندی صورت می گیرد.
در قسمت داخل به کمک نوار مثلث شکل سراسری ، در کناره های قالب؛ تخته ای به فرم قائم الزاویه کوبیده و نصب میشود به صورتی که شیب به سمت بیرون از قالب قرار داده شود.این شیار آبچکان نام دارد.عمق مورد نظر شیار آبچکان طوری می باشد که؛ به راحتی آب خارج شود . به دیوار طرفین نفوذ ننماید.پس از قالب بندی و آغشته شدن قالب ها به روغن عمل بتن ریزی صورت می گیرد.
در طول قرنیز به فواصل هر یک متر درز انبساط تعبیه می شود این عمل ، بدین سبب صورت می گیرد تا: قرنیز در اثر نشست ناکهانی دیوار با ساختمان ترک برندارد.در محل درزها یونولیت به ضخامت مورد لزوم در بندهای خالی نصب می شود، در بعضی مواقع ما بین درزها از آسفالت پر میشود.
ب) قرنیز سنگی(Stone Of Gutter)
اصولا نوع جنس مصالح قرنیز بر اساس جدول نازک کاری معماری تعیین و اجرا می شود.معمولا بالای نماهای سنگی دیوار و روکارهای سنگی از قرنیز سنگی استفاده می شود.
این سنگ معمولا از سنگ پلاک به ضخامت حداقل 4CM انتخاب می شود و به عنوان درپوش ستگی نیز تلقی می شود. به منظور تعبیه آبچکان در قسمت زیرین سنگ شیاری به فرم مثلث در سراسر طول قرنیز ایجاد می نماید.اگر قرنیز یک طرفه باشد شیب به سمت بنا و اگر دو طرفه باشد ملات وسط را، کمی بلند تر از حد معمول در نظر می گیرند.
در بعضی موارد به منظور تثبیت سنگ در پوش و عدم حرکت های احتمالی سنگ، در ناحیه بالای سنگ سوراخ و سنگ با پیچ و رول پلاک کافی مستقر می شود. و روی پیچ با سیمان سفید و پودر سنگ پر می شود.
منبع :کتاب اجزای ساختمان و کارگاه مولف: مهندس سیامک ابراهیم زاده