آناليز دقيقترآموکسيسيلين با نانولوله كربني
محققان دانشگاه صنعتي اصفهان، با كمك نانولولههاي کربني توانستند آناليز داروي آموکسيسيلين را تا 100 برابر افزايش دهند.
دكتر بهزاد رضايي در گفتگو با بخش خبري سايت ستاد ويژه توسعه فناوري نانو گفت: «استفاده از نانوذراتي مانند نانولولههاي کربني، نانوذرات فلزي و ... امکان آناليز مقادير بسيار کمتري از آناليت موجود در نمونهها را فراهم ميآورد و موجب ارتقاي قابل ملاحظه کارايي سنسورهاي الکتروشيميايي ميگردد».
وي افزود: «با همكاري آقاي سجاد دميري در دانشگاه صنعتي اصفهان، توانستيم با روشهاي ولتامتري سيکلي و به كمك نانولولههاي كربني، امکان آناليز و شناسايي مقادير بسيار کمتري از داروي آموکسيسيلين را با حد تشخيص تقريبي 2/0 ميکرومولار، فراهم كنيم که نسبت به موارد مشابه، حساسيت روش تا 100 برابر ارتقا يافته است. در بخش ديگري از تحقيقمان، رفتار واکنشهاي اکسايشي داروي آموکسيسيلين را با روش اسپکتروسکوپي امپدانس الکتروشيميايي و موارد ديگر تعيين نموديم که اين امر در تحليل رفتار داروها بسيار مفيد است».
دکتر رضايي به كمك همكارش، با آمادهسازي اوليه و عاملدار نمودن نمونههاي نانولولههاي کربني چند ديواره و تهيه الکترود اصلاح شده کربن شيشهاي (GCE) با نانولولهها، به بررسي دقيق رفتار الکتروشيميايي داروي مورد مطالعه روي سنسور تهيه شده پرداخته و امکان آناليز دارو را روي سنسور، ارزيابي نموده است. در ادامه پارامترهاي تجزيهاي موثر را براي اندازهگيري مورد نظر تعيين کرده و همچنين به شناسايي مواد مزاحم و مشکلات موجود در آناليز دارو با توجه به بافت نمونههاي حقيقي (دارويي و کلينيکي) پرداخته و در نهايت، قابليت روش را با آناليز نمونههاي حقيقي ارتقا داده است و روش تجزيهاي مناسبي را در اين مورد ارايه نموده است.
جزئيات اين پژوهش، در مجله Electroanalysis (جلد 21، صفحات 1577 – 1586، سال 2009) منتشر شده است.
ستاد ويژه توسعه فناورينانو
محققان دانشگاه صنعتي اصفهان، با كمك نانولولههاي کربني توانستند آناليز داروي آموکسيسيلين را تا 100 برابر افزايش دهند.
دكتر بهزاد رضايي در گفتگو با بخش خبري سايت ستاد ويژه توسعه فناوري نانو گفت: «استفاده از نانوذراتي مانند نانولولههاي کربني، نانوذرات فلزي و ... امکان آناليز مقادير بسيار کمتري از آناليت موجود در نمونهها را فراهم ميآورد و موجب ارتقاي قابل ملاحظه کارايي سنسورهاي الکتروشيميايي ميگردد».
وي افزود: «با همكاري آقاي سجاد دميري در دانشگاه صنعتي اصفهان، توانستيم با روشهاي ولتامتري سيکلي و به كمك نانولولههاي كربني، امکان آناليز و شناسايي مقادير بسيار کمتري از داروي آموکسيسيلين را با حد تشخيص تقريبي 2/0 ميکرومولار، فراهم كنيم که نسبت به موارد مشابه، حساسيت روش تا 100 برابر ارتقا يافته است. در بخش ديگري از تحقيقمان، رفتار واکنشهاي اکسايشي داروي آموکسيسيلين را با روش اسپکتروسکوپي امپدانس الکتروشيميايي و موارد ديگر تعيين نموديم که اين امر در تحليل رفتار داروها بسيار مفيد است».
دکتر رضايي به كمك همكارش، با آمادهسازي اوليه و عاملدار نمودن نمونههاي نانولولههاي کربني چند ديواره و تهيه الکترود اصلاح شده کربن شيشهاي (GCE) با نانولولهها، به بررسي دقيق رفتار الکتروشيميايي داروي مورد مطالعه روي سنسور تهيه شده پرداخته و امکان آناليز دارو را روي سنسور، ارزيابي نموده است. در ادامه پارامترهاي تجزيهاي موثر را براي اندازهگيري مورد نظر تعيين کرده و همچنين به شناسايي مواد مزاحم و مشکلات موجود در آناليز دارو با توجه به بافت نمونههاي حقيقي (دارويي و کلينيکي) پرداخته و در نهايت، قابليت روش را با آناليز نمونههاي حقيقي ارتقا داده است و روش تجزيهاي مناسبي را در اين مورد ارايه نموده است.
جزئيات اين پژوهش، در مجله Electroanalysis (جلد 21، صفحات 1577 – 1586، سال 2009) منتشر شده است.
ستاد ويژه توسعه فناورينانو