[ نحوه گرفتن پذیرش و تحصیل در خارج از کشور ]
- شروع کننده موضوع حــامد
- تاریخ شروع
zahra_7
عضو جدید
چندطریق وجودداره.1-بامعدل بالای15 .2-ازطریق ازمون بند ج............3.بانمره ازمون..4-تغییربعدازترم 4دررشته های تجمیع
5-بامعدل بالای12به شرطها وشروطها ... شرایط هرکدام گذراندن24واحددرسی الزامیست.....هرموردکلی توضیح داره
zahra_7
عضو جدید
زهراتبریک میگم رییس انجمن شدیواقعا لیاقتش روداشتی .سایت دانشگاه مهندسی شیمی هم به تودادن افرین نونت توروغنه دیگه..حالابرنامت برای انجمن چی هست ؟مطمئنم تو خوب ادارش می کنی که رای اوردی البته دکترازقبل پیشنهادداد که توبیایی
سپاسگزارم...................نکته اول:زهراچیه؟؟؟؟زهراخانوم کیشمیشم دم داره........نکته دوم:برنامه اول اینکه اول گوش چندنفرروبگیریم ازانجمن بندازم بیرون از جمله شما(شوخی)..........وازلطفتون ممنون امیدوارم لیاقت این تعریفات رو داشته باشم
سلام دوست عزیز
دانشگاهای معتبر مالزی دانشگتهای دولتیش هستند
شما در زمینه مهندسی شیمی میتونید برای دانشگاه های upm, utm و ukm افدام کنید
ای بابا، حیف نیست یه تاپیک به این مهمی ته لیست باشه.... دوستانی که چیزی میدونن ... خواهشا تاپیکو تکمیل کنن...
مرسی
مرسی
ali_master25
عضو جدید
ای بابا، حیف نیست یه تاپیک به این مهمی ته لیست باشه.... دوستانی که چیزی میدونن ... خواهشا تاپیکو تکمیل کنن...
مرسی
HI
visit www.applyabroad.org
all u need is there
good luck
بله از این سایت اطلاع دارم .... اما مگه اشکالی داره که تو اینجا هم درباره این مسائل صحبت بشه....
با سلام منم خیلی دنبالشم
من شنیدم اگه بورسیه تحصیلی بگیریم بعد از تحصیل باید برگردیم ایران و دوباره برای ویزای کاری اقدام کنیم مخصوصا برای کشورهای اروپایی اما برای امریکا که حتما باید تافل داشته باشیم بعد از تحصیل دو سال فرصت میده تا کار پیدا کنیم و مطمئناً برامون کار پیدا میشه چون حاضر نیس قبول کنه کسی از کشور بیگانه وارد کشورش بشه و تحصیلات عالیه رو بگذرونه و برگرده به کشور خودش،طرف رو همونجا نگه میداره
و یکی از دوستان که تو مالزی دکتری حسابداری گرفته بود و برگشته ایران میگفت تو ایران کار معمولی پیدا میشه و سطح درامد خیلی پایینه برا همین هنوز بیکاره و تو مالزی هم سطح زندگی بالاس
من فک میکنم اگه کسی میخواد اقدام کنه اول تکلیف خودشو روشن کنه که میخواد برا همیشه بره یا برگرده اینجا
هر کدوم سختی های خودشو داره
یکی از اشناها دکترای مهندسی صنایع داره و نه سال کانادا بوده و فوق و دکتراشو همونجا گرفته و الان عضو هیئت علمی یکی از دانشگاهها شده با ماهیانه یک میلیون و هشتصد،دوساله اومده ایران و فقط به خاطر خونوادش برگشته و از برگشتنشم راضیه
باید ادم ببینه خودش چی میخواد باید بعضی اوقات قید خیلی چیزا رو زد
راستی برا امریکا اگه بخایم اقدام کنیم باید از تاریخ اتمام فوق لیسانسمون بیش از یکسال نگذشته باشه
لطفا اطلاعاتمون رو بزاریم تا اینجا محفلی باشه برا مهندسی شیمی
من شنیدم اگه بورسیه تحصیلی بگیریم بعد از تحصیل باید برگردیم ایران و دوباره برای ویزای کاری اقدام کنیم مخصوصا برای کشورهای اروپایی اما برای امریکا که حتما باید تافل داشته باشیم بعد از تحصیل دو سال فرصت میده تا کار پیدا کنیم و مطمئناً برامون کار پیدا میشه چون حاضر نیس قبول کنه کسی از کشور بیگانه وارد کشورش بشه و تحصیلات عالیه رو بگذرونه و برگرده به کشور خودش،طرف رو همونجا نگه میداره
و یکی از دوستان که تو مالزی دکتری حسابداری گرفته بود و برگشته ایران میگفت تو ایران کار معمولی پیدا میشه و سطح درامد خیلی پایینه برا همین هنوز بیکاره و تو مالزی هم سطح زندگی بالاس
من فک میکنم اگه کسی میخواد اقدام کنه اول تکلیف خودشو روشن کنه که میخواد برا همیشه بره یا برگرده اینجا
هر کدوم سختی های خودشو داره
یکی از اشناها دکترای مهندسی صنایع داره و نه سال کانادا بوده و فوق و دکتراشو همونجا گرفته و الان عضو هیئت علمی یکی از دانشگاهها شده با ماهیانه یک میلیون و هشتصد،دوساله اومده ایران و فقط به خاطر خونوادش برگشته و از برگشتنشم راضیه
باید ادم ببینه خودش چی میخواد باید بعضی اوقات قید خیلی چیزا رو زد
راستی برا امریکا اگه بخایم اقدام کنیم باید از تاریخ اتمام فوق لیسانسمون بیش از یکسال نگذشته باشه
لطفا اطلاعاتمون رو بزاریم تا اینجا محفلی باشه برا مهندسی شیمی
دانلود مستند میراث البرتا 2روایت اروپاییبا موضوع فرار مغزها
لینک اصلی با کیفیت SD : پارت اول | پارت دوم | پارت سوم / لینک کمکی
لینک اصلی با کیفیت HD : پارت اول | پارت دوم / لینک کمکی
البته اینم بگم که دوستانی که می خواهند این مستند را خریداری کنند می توانند به سایت mirasealberta2.ir مراجعه کنند ...
لینک اصلی با کیفیت SD : پارت اول | پارت دوم | پارت سوم / لینک کمکی
لینک اصلی با کیفیت HD : پارت اول | پارت دوم / لینک کمکی
البته اینم بگم که دوستانی که می خواهند این مستند را خریداری کنند می توانند به سایت mirasealberta2.ir مراجعه کنند ...
آخرین ویرایش:
به دوستان توصیه می کنم حتما مستند میراث آلبرتا 1 و2 رو ببینن... به کسایی که قصد خروج از کشور رو دارن دید خیلی خوبی میده ...قسمت اولش با افرادی که در ایران هستند و قصد خروج از کشور رو دارن و همچنین افرادی که رفتن و برگشتن مساحبه میکنن و در قسمت دوم در خارج با افرادی که به خارج برای تحصیل سفر کردن مساحبه میکنه ...
این مستند از آنجایی که واقعیت را به درستی نشان میدهد و نه میگوید که خارج بد است و نه میگوید که حتما به خارج بروید... توصیه میشود افرادی که آن را ندیده اند حتما تماشا کنند ....
این مستند از آنجایی که واقعیت را به درستی نشان میدهد و نه میگوید که خارج بد است و نه میگوید که حتما به خارج بروید... توصیه میشود افرادی که آن را ندیده اند حتما تماشا کنند ....
من یه نظر جالب تو سایت applyabroad.org پیدا کردم که یکی از دوستان تجربه خودش رو در گرفتن اپلای از دانشگاه های مختلف رو گذاشته .... گفتم اگه شما هم بخونیدش بد نیست ...
یکی از دوستان در مورد وضعیت پذیرش بچه های م. شیمی پرسیده بود که "خوبه (؟)" یا سخت (با تاکید روی کانادا). اینم فقط یه توضیح کوتاهه (وقتی شروع کردم کوتاه بود) با توجه به تجربه خودم. ضمنا اولش بگم که به نظر من مهم نیست که وضعیتش چطوره، اگه شما برنامه ریزی و اراده محکمی برای رفتن دارید، مطمئن باشید که می رید. در بدترین حالت دیر و زود داره، ولی سوخت و سوز نداره. پس با حرف دیگران (منجمله یکی مثل من) ناامید نشید.
رشته : به نظر من با توجه به درصد بالاتری که از بچه های برق از ایران رفتند، الان شناخت نسبتا خوبی از فارغ التحصیلهای این رشته تو دنیا وجود داره و کلا اونها رو تو دنیا می شناسند. فکر کنم اکثرا اون ویدئو کلیپ رو که توش از رئیس (یا یه چیزی تو این مایه ها) دانشگاه استنفورد در تائید کیفیت آموزشی بچه های برق شریف نقل قول می شه رو دیده باشید (راست و دروغ با گوینده). حالا با در نظر گرفتن چیزی که تو پست قبلی در مورد تاثیر شناخت قبلی از ایران روی دانشگاه مقصد اپلای گفتم، می شه نتیجه گرفت که در مجموع بچه های برق (فارغ از کیفیتشون، از المپیادی تا مشروطی)، باید به طور متوسط راحت تر از رشته های دیگه پذیرش بگیرند. ولی متاسفانه (یا خوشبختانه؟) بچه های م. شیمی کمتر "مهاجرت" کردند و در نتیجه شناختی که روی این رشته وچود داره کمتره. ولی اگه کسی جایی رفته باشه و سابقه خوبی به جا گذاشته باشه، طبیعتا تاثیر مثبتی روی وضعیت اپلای بقیه تو اون دانشگاه میذاره.
دانشگاه : وقتی دانشگاه شریف ( و بعدش هم تهران) صادر کننده اصلی مغز به دنیا هستش و کیفیت دانشجوهاش هم به خارجی ها اثبات شده، طبیعتا این کیفیت ممکنه به صورت "دهان به دهان" بین اعضای جامعه دانشگاهی یه جورایی "بچرخه" (این نظر بند تنبانی شخص بنده است و اصلا هم قرار نیست خیلی منطقی باشه). این رو واسه این می گم که یه تجربه رو توجیه کنم : من دانشگاه مینه سوتا هم اپلای کردم (واضحه که اونقدر خل نبودم که م. شیمی – رتبه یک آمریکا - اپلای کنم، یعنی اصلا اونجا استادی به دردم نمی خورد). با یه استاد تماس گرفته بودم و طرف هم چون کارش خفن به من می خورد، قبلا یه پست داک ایرانی داشت ، جدیدا با یه استاد "برق" ایرانی داشت کار می کرد و ضمنا استاد راهنمای من تو ایران تو یه سمیناری بهش تو این مایه ها گفته بود که "این گل پسر ما رو هم یه نگاهی بهش بنداز" و اونم گفته بود بگو تماس بگیره؛ خلاصه با وجود شدیدا ضخیم بودن این بابا، جواب ای میل من رو داد(شایدم خوش شانس بودم). گفت که من نامه ات رو به grad avisor مون فوروارد کردم، کارت به من می خوره، من قبلا یه پست داک ایرانی داشتم (من اینو قبلش نمی دونستم) و موضوع تحقیق فوق لیسانست هم مورد علاقه منه. برو و اپلای کن. و آممممممممممما grad advisor جواب من رو اینجوری داد : ببین آقا جان!( جان خودم فحوای نامه اش اینو می رسوند!) ما معمولا دانشجوی خارجی زیاد نمی گیریم. اگر هم از ایران بخوایم بگیریم، فارغ التحصیل های دانشگاه شریف یا تهران (دقیقا با اسم دانشگاه) رو می گیریم. تازه اونجا هم باید شاگرد اول بوده باشی و خیلی کارت درست باشه. یعنی احتمالا اون استاد ایرانی، یا شایدم دانشجوی قبلی، یه سابقه ذهنی برای این بابا درست کرده بودند. در طول فرآیند اپلای هم همونطور که می بینید، اکثرا بچه ها از شریف و تهران هستند (طبیعی هستش که اگه برید تو صنعت می بینید همه پلی تکنیکی و علم و صنعتی هستند، من نمی دونم این جماعت "پولی" تکنیک چرا ثروت رو به علم ترجیح دادند؟). همین روند اگه سالهای پیش برقرار بوده باشه، می شه دید که سابقه این دو تا دانشگاه انور آب خیلی بهتره.
کشور : تجربه خود من و یکی از دوستام به من نشون داد که به طور عمده (generally speaking) یه تفاوت بزرگ بین پذیرش دانشجو تو آمریکا و کانادا وجود داره. تو کانادا (فعلا استانهای غیر از کبک و دانشگاههایی که اسماشون رو تو 5 سال اخیر حداقل یه بار شنیدین رو در نظر بگیریم) پارامترهای پذیرش انگار "مرحله ای" بررسی می شند و تو آمریکا "یکجا". یعنی تو کانادا می گند خب :
1- TOEFL acceptable ? NO? get out.
2- YES? GPA acceptable? NO? get out.
3- YES? Rec’s and transcripts available ? NO? get out
4- YES? Throw the application over that pile of 1000 files on the corner of the room.
(جدی نگیرید 
) یعنی دیگه اصلا به پارامترهای دیگه نگاه نمی کنند (شاید مقاله تو Nature یه تاثیری داشته باشه و لی خب بعید می دونم 
) . چون اونقدر آدم اونجا اپلای می کنه از تمام دنیا (دقت کنید که کانادا هم دانشگاه از آمریکا کمتر داره –در نتیجه دانسیته بیشتر applicant – و هم به دلیل شرایط مناسب مهاجرتی – در مقابل این مصیبت جهانخوار - برای خیلی ها از آمریکا جذاب تره) که اگه 100 تا از اپلیکیشن ها رو اشتباهی بسوزونند، خیلی تو کیفیت دانشجو های پذیرفته شده تاثیری نداره (این تصویری هستش که یکی از استادای لیسانس از فرآیند اپلای توی یکی از دانشگاههای خیلی تاپ کانادا تو م. شیمی به دستم داد، خودش اون موقع دوره مطالعاتی اونجا بود). مثلا به نظر من اگه معدلتون از کف قابل پذیرش کانادا بالاتره (فکر کنم 15 بود) و دانشجوی شریف هم بودید ( مقاله پقاله رو بیخیال!)، شانس این که م. شیمی آلبرتا بهتون پذیرش بده خیلی خیلی بالاست (دلیلش آماری و بر مبنای مشاهدات من از دوستانم بود). در مقایسه تو آمریکا به همه پارامترها نگاه می کنن (شاید دلیلش دانسیته کمتر applicant به خاطر تعداد خفن بالای دانشگاه تو آمریکا – به قول یکی :"کشور دانشگاهها"- باشه) و به این ترتیب شانس این که فایل اپلیکیشن شما حتی قبل از رسیدن به دست کمیته پذیرش (admission committee) روانه سطل آشغال بشه کمتره. با همین استدلال می شه شانس بالاتر پذیرش با معدل پایین تو دانشگاههای سطح پایین تر رو توچیه کرد.
اینا همه مربوط می شه به دانشگاه های نرمال کانادا (اسم دار و غیر از کبک). ولی مثلا اگه چک کنید می بینید (این که می گم ماله 3 سال پیشه!) که معدل قابل قبول دانشگاه Ryerson چهارده هستش و نه 15+ جاهای دیگه. پس ممکنه بتونید با پایین آوردن سطح انتظار (شرمنده! می خواستی تو لیسانس درس بخونی!) جایی رو پیدا کنید.
اما کبک. این ایالت یه کم وضعش فرق داره (شاید به دلیل همون قضیه دانسیته و باقی مسائل) و اگه McGill رو بذاریم کنار، بقیه دانشگاه هاش انتظارشون کمتره و اگه معدلتون پایینه، بازم شاید بتونید از دانشگاه های این ایالت پذیرش بگیرید.
* اروپا : اروپا قضیه اش یه کم عجیب غریب تره و تکه به تکه فرق داره. آلمان که خب یه سیستم DAADE داره که تو ایران هم برای بردن دانشجو کار می کنه و سیستم رسمی پذیرش دانشجوشون هست ولی از طریق اقدام شخصی هم دیدم کسایی که جواب گرفتند. ولی من شخصا خیلی از آلمان خوشم نمیومد ( با عرض شرمندگی از طرفدارهای یورگن کلینزمن) ضمن این که تو آلمان حتی یک نفر هم به ای میل های من جواب نداد که این تو تمام کشورهایی که اقدام کردم استثنا بود! هلند دانشگاه های عالی ای داره که معرف حضور همه هست ولی فکر کنم سخت گیرند چون جواب مثبتی من نگرفتم. انگلیس به دانشجوی خارجی پول نمی ده، اگر چه خیلی "انگلیسی" و مودب هستند و جواب می دند ولی می گن پول نداریم ولی می خوای بیا (مگه طرف انقدر خفن باشه که اصلا جا نداشته باشه!!!). من دیدم کسی رو که از طریق آشنایی استاد ایرانی من با یه استاد ایرانی دیگه تو انگلیس تونست با فاند پذیرش بگیره ولی خب خیلی دردسر کشید. فرانسه حقیقتش با این که من فرانسه نسبتا خوب بلد "بودم" ولی وبسایت های دانشگاه هاش مصیبت هستن!!! ( شایدم چون من اون موقع که فرانسه رو شروع کردم آخرهای اپلای بودم و خسته بودم و از اروپا هم جای دیگه پذیرش داشتم، بی حوصله نگاه کردم). ولی فکر کنم اگه حوصله کنید و بتونید از سیستمش سر در بیارید خوب باشه چون هم استادای قوی داره ، هم ممکنه پول بده هم معدل و اینا رو بیخیاله. (کلا تو اروپا غیر از آلمان بقیه انگار رو معدل گیر نیستن – می شناختم کسی رو که با یه ترم مشروطی پلی تکنیک و طبیعتا بدون هیچ مقاله ای بعد از لیسانس رفت فرانسه). بهترین گزینه کشورهای اسکاندیناوی هستن : کیفیت عالی زندگی، پول عالی (پولی که دانشگاهی که به من پذیرش داد می داد 3000 یورو در ماه بود ! 2 برابر چیزی که همون موقع Max Planck به بچه های تاپ ایرانی می داد)، امکانات خوب، جمعیت کم، شرایط مهاجرتی فوق العاده، کیفیت بالای آموزش ( اخیرا آماری که منتشر شده بود نشون می داد که این کشورها بهترین سیستم های آموزشی رو دارند) و استادهای خوب.
حالا همه مطالب بالا یه طرف ؛ استاد آشنا، داشتن دوست کار-راه-بنداز تو دانشگاه مقصد و باقی مسائلی که تو وبسایت های دانشگاه ها نمی نویسند یه طرف. همه مطالب بالا در صورت برقرار بودن یکی از این گزینه ها می شه کشک.
این بود انشای من.
پ.ن. 1 : اگه کنجکاوید بدونید که اپلیکیشن من برای مینه سوتا به کجا رسید : ... من با توجه به این که به کار اون استاده خیلی علاقه داشتم و اصلا از این که اینقدر خوب جواب داده بود (بماند که اصولا جواب داده بود) کف آلود شده بودم، سریع سریش شدم به grad advisor تا ببینم برای بالا بردن شانس پذیرشم چه کار می تونم بکنم . آیا اصلا امیدی هست که خب یارو نگفت برو بمیر ولی یه چیزی تو این مایه ها. منم به استاد اصلیه گفتم اپلای کردم که اینجا بود خنجر رو از پشت زد و گفت که من برای این Fall فاند ندارم برای سال بعد دارم قول بهت نمی دم. بعد 2-3 ماه هم که نانمه معروف “We regret to inform you…” اومد و خلاص.
پ.ن. 2 : امیدوارم دسته بندی های بالا (دانشجوی شریف، دانشگاه شریف، پلی تکنیک، علم و صنعت، بچه های برق و ... ) به قبای کسی بر نخوره. هرگونه برداشت منفی هم از مطالب بالا ممنوع است.
پ.ن. 3 : اینها همه بر مبنای تجربه شخصی من هستش و تو همش من سعی کردم از چیزهایی که دیدم و شنیدم و تجربه های دوستانم، یه تصویر عمومی تر بسازم. مسلما برای همه موارد بالا می شه مثال نقض پیدا کرد. خودتون می بینید که فرآیند اپلای شدیدا ill-posed هستش.
اعلام شرایط خروج موقت دانشجویان مشمول
اعلام شرایط خروج موقت دانشجویان مشمول
بر اساس مقررات سازمان وظیفه عمومی و ضوابط دانشگاه اعم از مقررات آموزشی و سایر ضوابط، دانشجویان مشمول دانشگاه می‌توانند با ارایه درخواست به محل تحصیل و دریافت یکی از فرم‌های خروج از کشور برای مدت معین با ارایه فرم به سازمان وظیفه عمومی یا معاونت وظیفه عمومی استان‌ها و دوایر ذیربط با پرداخت وثیقه مربوطه (به وظیفه عمومی) به خارج از کشور عزیمت کنند.
مشمولان برای خروج موقت ازکشور باید فاقد غیبت باشند و وضعیت تحصیلی مشخص داشته باشند، همچنین در سنوات ارفاقی مازاد بر سنوات مجاز تحصیل نباشند.
همچین، مهلت معرفی مشمولان فارغ‌التحصیل به پایان نرسیده باشد و دارای برگ اعزام بدون غیبت باشند، برای مراجعت به موقع به کشور وثیقه مورد نیاز را بسپارند.
متقاضیان مشمول باید درخواست (فرم)مجوز خروج موقت از کشور را از دانشگاه مربوطه ارایه کنند.
میزان وثیقه خروج از کشور مشمولان :
بر اساس این گزارش میزان وثیقه خروج از کشور مشمولان متناسب با اهداف و علت سفر متفاوت است، که بر این اساس برای سفر زیارتی به کشورهای عراق و عربستان مبلغ پنج میلیون ریال وجه نقد و تعهد اشخاص به مبلغ 15 میلیون تومان، برای سفر علمی مبلغ 50 میلیون ریال، سفرنیمه علمی 80 میلیون ریال، برای سفر غیر علمی به تمامی کشورها و از جمله سوریه به مبلغ 150 میلیون ریال است.
برای سفر های غیر علمی گواهی تنظیمی توسط دانشگاه به عنوان معاونت وظیفه عمومی استان به منزله گواهی اشتغال به تحصیل است و بررسی و اقدام درخصوص صدور مجوز خروج به عهده وظیفه عمومی است.
مدت خروج از کشور دانشجویان مشمول :
همچنین، مدت خروج از کشور دانشجویان مشمول برای هریک از انواع سفرها مختلف است که در این راستا مدت خروج برای سفرهای مطالعاتی حداکثر شش ماه برای دانشجویان دوره کارشناسی ارشد و یکسال برای دوره دکتری تخصصی(Ph.D )؛ برای سفرهای زیارتی- سفرهای علمی و نیمه علمی حداکثر ۳۰ روز است و در مورد سفر حج واجب مدت خروج حداکثر ۴۵ روز است.
برای سفرهای غیرعلمی شامل سفر به تمامی کشور ها از جمله سوریه حداکثر ۲۰ روز، سفرهای ورزشی مدت خروج برابر مدتی است که امور مشترک فدراسیون‌ها اعلام می‌کند.
دفعات خروج دانشجو از کشور در هر نیمسال دو بار بدون توجه به نوع سفر است به جز سفرهای ورزشی که به استناد نامه دفتر امور مشترک فدراسیون‌ها و اداره کل تربیت بدنی دانشگاه انجام میشود، مشروط بر اینکه مدت سفر همزمان نبوده و فاصله اتمام سفر اول تا شروع سفر دوم بلافاصله نباشد.
نحوه درخواست مجوز خروج از کشور دانشجویان و تائید آنها :
دانشجویان مشمول برای درخواست مجوز خروج از کشور باید درخواست توسط دانشجو به واحد یا مرکز دانشگاهی یا آموزشکده محل تحصیل به همراه مستندات خروج ارائه کنند و همچنین فرم‌های تنظیمی توسط واحد یا مرکز دانشگاهی تایید شود.
اعلام شرایط خروج موقت دانشجویان مشمول
بر اساس مقررات سازمان وظیفه عمومی و ضوابط دانشگاه اعم از مقررات آموزشی و سایر ضوابط، دانشجویان مشمول دانشگاه می‌توانند با ارایه درخواست به محل تحصیل و دریافت یکی از فرم‌های خروج از کشور برای مدت معین با ارایه فرم به سازمان وظیفه عمومی یا معاونت وظیفه عمومی استان‌ها و دوایر ذیربط با پرداخت وثیقه مربوطه (به وظیفه عمومی) به خارج از کشور عزیمت کنند.
مشمولان برای خروج موقت ازکشور باید فاقد غیبت باشند و وضعیت تحصیلی مشخص داشته باشند، همچنین در سنوات ارفاقی مازاد بر سنوات مجاز تحصیل نباشند.
همچین، مهلت معرفی مشمولان فارغ‌التحصیل به پایان نرسیده باشد و دارای برگ اعزام بدون غیبت باشند، برای مراجعت به موقع به کشور وثیقه مورد نیاز را بسپارند.
متقاضیان مشمول باید درخواست (فرم)مجوز خروج موقت از کشور را از دانشگاه مربوطه ارایه کنند.
میزان وثیقه خروج از کشور مشمولان :
بر اساس این گزارش میزان وثیقه خروج از کشور مشمولان متناسب با اهداف و علت سفر متفاوت است، که بر این اساس برای سفر زیارتی به کشورهای عراق و عربستان مبلغ پنج میلیون ریال وجه نقد و تعهد اشخاص به مبلغ 15 میلیون تومان، برای سفر علمی مبلغ 50 میلیون ریال، سفرنیمه علمی 80 میلیون ریال، برای سفر غیر علمی به تمامی کشورها و از جمله سوریه به مبلغ 150 میلیون ریال است.
برای سفر های غیر علمی گواهی تنظیمی توسط دانشگاه به عنوان معاونت وظیفه عمومی استان به منزله گواهی اشتغال به تحصیل است و بررسی و اقدام درخصوص صدور مجوز خروج به عهده وظیفه عمومی است.
مدت خروج از کشور دانشجویان مشمول :
همچنین، مدت خروج از کشور دانشجویان مشمول برای هریک از انواع سفرها مختلف است که در این راستا مدت خروج برای سفرهای مطالعاتی حداکثر شش ماه برای دانشجویان دوره کارشناسی ارشد و یکسال برای دوره دکتری تخصصی(Ph.D )؛ برای سفرهای زیارتی- سفرهای علمی و نیمه علمی حداکثر ۳۰ روز است و در مورد سفر حج واجب مدت خروج حداکثر ۴۵ روز است.
برای سفرهای غیرعلمی شامل سفر به تمامی کشور ها از جمله سوریه حداکثر ۲۰ روز، سفرهای ورزشی مدت خروج برابر مدتی است که امور مشترک فدراسیون‌ها اعلام می‌کند.
دفعات خروج دانشجو از کشور در هر نیمسال دو بار بدون توجه به نوع سفر است به جز سفرهای ورزشی که به استناد نامه دفتر امور مشترک فدراسیون‌ها و اداره کل تربیت بدنی دانشگاه انجام میشود، مشروط بر اینکه مدت سفر همزمان نبوده و فاصله اتمام سفر اول تا شروع سفر دوم بلافاصله نباشد.
نحوه درخواست مجوز خروج از کشور دانشجویان و تائید آنها :
دانشجویان مشمول برای درخواست مجوز خروج از کشور باید درخواست توسط دانشجو به واحد یا مرکز دانشگاهی یا آموزشکده محل تحصیل به همراه مستندات خروج ارائه کنند و همچنین فرم‌های تنظیمی توسط واحد یا مرکز دانشگاهی تایید شود.
مقاله ISI چگونه ارزیابی می شود؟
مقدمه:
گزارش ميزان ارجاع به مجله هاي (JCR (Journal citiation Report هر سال توسط انستيتو اطلاعات علمي ISI ( Institute for scientific Information) واقع در شهر فيلادلفياي آمريکا منتشر مي گردد. اين گزارش حاوي اطلاعات ارزشمندي پيرامون مجله ها و رتبه بندي آنها مي باشد.
فاکتور تأثير (Impact Faktor)، براي نخستين بار در سال 1995 و توسط بنيانگذار ISI گارفيلد Garfield مطرح شد و به سرعت به صورت دستورالعملي جهت گزينش بهترين مجله ها به کار رفت. حقيقت اين است که اين فاکتور ابزار کاملي براي اندازه گيري کيفيت مقاله ها نمي باشد، بلکه چون روش بهتري وجود ندارد و در حال حاضر نسبت به ديگر معيارها براي ارزيابي علمي از مزايايي برخوردار است، لذا عموماً مورد استفاده قرار مي گيرد.
JCR بيش از 7500 مجله معتبر را در حدود 200 حوزه موضوعي از سال 1997 به بعد در بر مي گيرد و با استفاده از آن مي توان مجله ها را در حوزه هاي تخصصي، طبقه بندي و شاخص هاي رتبه بندي آنها را بررسي کرد. JCR در دو نسخه موجود است، نسخه علمي آن در بر گيرنده بيش از 5900 ژورنال علمي و نسخه علوم اجتماعي مشتمل بر 1700 ژورنال است. JCR از طريق Web of knowledge به شرط پرداخت وجه اشتراک قابل بررسي است.
ضريب تاثير (IF) چيست؟
فاکتور تاثير به صورت ميانگين، تعداد ارجاعات به يک مورد قابل استناد (نظير مقاله پژوهشي، مقاله مروري، نامه، ياد داشت، چکيده و..) در يک مجله علمي در طول زماني معين تعريف شده است. فاکتور تأثير، تعداد ارجاعات به مقاله هاي منتظر شده در دو سال قبل مجله تقسيم بر تعداد مقاله هاي منتشر شده در دو سال مذکور است. در مواردي فاکتور تأثير مجله بطور ميانگين (که معدل فاکتور تأثير طول دوران فهرست شدن آن مجله در ISI مي باشد)، نيز مورد استفاده قرار مي گيرد. اين شاخص مهمترين و در عين حال کاربردي ترين شاخص ارزيابي مجله ها از نظر ISI است. اين عامل همه ساله توسط ISI بر مبناي ارجاعات به هر يک از مجله هاي علمي آن محاسبه مي شود و نتيجه در گزارش JCR منتشر مي شود. اين ضريب نه براي مقاله يا نويسنده بلکه براي مجله محاسبه مي شود. محاسبه بر مبناي يک دوره سه ساله صورت مي گيرد.
چگونه يک مقاله ISI ارزيابي مي شود؟
براي اينکه بتوانيد يک مقاله بنويسيد، لازم است در اين زمينه اطلاعاتي داشته باشيد. اگر اين مقاله را براي مؤسسه اطلاعات علمي ISI مي نويسيد، احتمالاً برايتان مهم است که بدانيد اين مقاله ها چگونه ارزيابي مي شود.
امروزه ارزيابي مقاله هاي علمي يکي از دغدغه هاي جوامع علمي مي باشد. مؤسسه اطلاعات علميISI براي ارزيابي تحت پوشش فهرست نويسي خود، سه شاخص در نظر گرفته است:
1-فاکتور تأثير گذار (IF): اين شاخص مهمترين و در عين حال کاربردي ترين شاخص ارزيابي مجله ها از نظر ISI است.
2-شاخص فوري(Immediately): تعداد ارجاعات به مقاله هاي منتشر شده مجله در سال مورد ارزيابي تقسيم بر تعداد مقاله هاي منتشر شده در همان سال مجله مذکور است. اين شاخص در حقيقت شيب رشد منحني ارجاعات را بيان مي کند.
3-شاخص نيمه عمر استناد(Cited Half-Life):نيمه عمر ارجاعات يا نيمه عمر استناد، تعداد سال هايي است که از سال ارزيابي بايد به عقب برگشت تا شاهد پنجاه درصد کل ارجاعات به مجله در سال مورد ارزيابي باشيم. به عبارت ديگر، اين شاخص مدت زماني که نيمي از کل استنادات به آن مجله صورت پذيرفته باشد را نشان مي دهد و در حقيقت سرعت کاهش ميزان ارجاعات به مجله را بيان مي کند.
بديهي است که وقتي مقاله هاي يک مجله ارزش خود را براي ارجاعات، زود از دست بدهند (مقاله ها سطحي باشند و خيلي زود بي ارزش شوند)، تنها به مقاله هاي جديد مجله ارجاع داده مي شود. اين موضوع باعث مي شود که نيمه عمر ارجاعات به مجله کاهش يابد. بنابراين هر چه نيمه عمر ارجاعات به مجله بيشتر باشد، نشان مي دهد که ارزش مقاله هاي مجله در طول زمان بيشتر حفظ شده است و هنوز مورد ارجاع قرار مي گيرند. در مجموع هرچه نيمه عمرارجاعات به يک مجله بيشتر باشد، ارزش مجله بالاتر مي رود.
در پايان هر سال، مجله هاي تحت پوشش فهرست نويسي ISI که در فهرست وبگاه علم (Web of Science=WOB) قرار گرفته اند، ارزيابي مي شوند. معيارهاي ارزيابي و سنجش همان شاخص هاي ارزيابي ISI (سه شاخص اشاره شده دربالا) مي باشند. نتايج اين ارزيابي نيز درگزارش هاي ارجاع مجله JCR هر سال جهت اطلاع عموم اعلام مي شود.
در بين فاکتورهاي بالا، فاکتور تأثير، کاربردي ترين شاخص مي باشد و امروزه به طور گسترده اي در درجه بندي و ارزيابي مجله هاي مورد استفاده قرار مي گيرد. اين فاکتور در حقيقت توانايي مجله و هيأت تحريريه آن را در جذب بهترين مقاله ها نشان مي دهد.
بانک اطلاعات ISI، مرکزي براي فهرست نمودن و پوشش دادن جامع مهمترين مجله هاي علمي منتشره در دنيا به منظور تبادل اطلاعات ميان پژوهشگران مختلف مي باشد. پر واضح است که منظور از پوشش جامع، فهرست نمودن کل مجله هاي علمي منتشر شده در جهان نمي باشد. چرا که از طرفي مقرون به صرفه نيست و از طرف ديگر تمام مجله هاي نشر يافته در جهان از استانداردهاي ISI پيروي نکرده اند و از غناي علمي لازم برخوردار نيستند. ارزيابي مجله هاي علمي ISI به طور مستمر و مداوم هر دو هفته صورت مي گيرد. ارزيابي کنندگان ISI در حدود 2000 عنوان جديد را سالانه مورد ارزيابي قرار داده و تنها 10 تا 12 درصد از مجله هاي علمي ارزيابي شده، انتخاب مي شوند. هر مجله علمي قبل از انتخاب شدن و فهرست شدن در ISI يکسري مراحل ارزيابي را پشت سر مي گذارند.
از جمله عوامل مورد ارزيابي و رعايت استانداردهاي بانک اطلاعاتيISI، کميته علمي منتخب مجله، تنوع بين المللي مقاله هاي چاپ شده درآن، نشر به موقع مجله و جايگاه نشر آن مي باشد. لازم به ذکر است که هيچ يک از اين عوامل به تنهايي مورد بررسي و ارزيابي قرار نمي گيرد، بلکه با بررسي مجموع عوامل، يک امتياز کلي داده خواهد شد.
از جمله مواردي که در ارزيابي مجله مورد توجه قرار دارد اين است که عنوان مقاله ها، چکيده و کلمات کليدي بايد به زبان انگليسي باشد همچنين توصيه مي شود که منابع نيز به زبان انگليسي نوشته شوند. اگر چه اطلاعات علمي مهم به تمامي زبانها به چاپ مي رسد، اما موارد ذکر شده بايد به زبان انگليسي باشد تا تحت داوري و ارزيابي ISI قرار گيرد زيرا ارزيابي کنندگان مجله هاي علمي در ISI نمي توانند عناوين ومنابع بکار رفته در مقاله ها را به زبان انگليسي ترجمه کنند. داوري علمي و تخصصي مقاله هاي چاپ شده در مجله توسط داوران نام آشناي علمي از جمله عمده ترين موارد مورد توجه ارزيابي کنندگان مي باشد که گوياي اعتبار و غناي علمي مجله است.
سه پايگاه WOS ، EST و JCR از معتبرترين پايگاه هاي علم سنجي هستند که توسط مؤسسه اطلاعات علمي ISI تهيه و روز آمد سازي مي شوند.
پايگاه Essential Science Indicators) ESI بر مبناي دوره هاي زماني 10 ساله، به ارائه آمار در قالب شاخص هاي تعيين شده توليد علم از جمله رتبه علمي کشورها بر اساس تعداد توليدات علمي، تعدا کل استنادها و نسبت استناد به توليدات علمي مي پردازد.
در پايگاه Web of Science)WOS) امکان جستجو و استخراج اطلاعات در طول دوره هاي زماني مختلف بر اساس شاخص هاي گوناگون علم سنجي وجود دارد.
پايگاه (JCR (Journal citation Reprts به ارائه گزارش استنادي نشريه ها مي پردازد.
از طرفي تعداد نشريه هايي که هر کدام از اين پايگاه ها نمايه مي کنند نيز با ديگري متفاوت است.
بهترين معيارهاي ISIبراي نمايه کردن مجله ها چيست؟
در سايتISI چهار مورد به عنوان ملاک هاي اصلي نمايه شدن مجله آمده است که عبارتند از:
1-زمان بندي نشر، تعريف شده باشد يعني معلوم باشد که فصلنامه است، ماهنامه است يا... و در موعد معين هم آماده شود.
2-فرآيند داوري براي مجله تعريف شده باشد.
3-قواعد نشر بين المللي را رعايت کند. براي مثال، عنوان مجله گوياي محتواي آن باشد.
4-مقاله به هر زباني که باشد مهم نيست ولي چند مورد در آن بايد به زبان انگليسي باشد که عبارتند از: اسامي نويسندگان، عنوان، چکيده و کلمات کليدي و حتي الامکان منابع و مآخذ هم انگليسي باشد.
موارد فرعي هم وجود دارد که شامل اين موارد است:
1-مجله بايد حوزه بين المللي داشته باشد و به يک حوزه جغرافيايي خاص تعلق نداشته باشد.
2-در حوزه آن مجله، ترجيحاً مجله مشابه نباشد يا اگر هست آن مجله معيار برتري نسبت به آنها داشته باشد.
3-افراد به وجود آورنده آن حتي الامکان افراد شناخته شده اي باشند.
4-افراد به وجود آورنده، توزيع جغرافيايي مناسبي داشته باشند مثلاً همه ايراني نباشند.
البته موارد فرعي، نمره اضافه دارد و در قبولي يا رد مجله از طرفISI نقش بازي نمي کند.
جايگاه توليد علم ايران در سطح بين المللي
تحقيقات نشان مي دهد که توليد علم در ايران، ويژه در سال هاي اخير از رشد بسيار خوبي برخوردار بوده است. براساس آخرين آمار پايگاه Essential Science Indicator) ESI) طي دوره 10 ساله اخير، جمهوري اسلامي ايران در بين 145 کشور که رتبه بندي بر روي آن ها صورت پذيرفته است، در رده چهلم جهان قرار مي گيرد و اين درحالي است که در دوره 10 ساله پيشين که اول ژانويه 1997 تا 30 آوريل 2007 را در بر مي گيرد، جمهوري اسلامي ايران با 26 هزار و 495 عنوان توليد علمي، از اين نظر در بين کشورهاي جهان در رده چهل و يکم ودر بين کشورهاي اسلامي، پس از ترکيه و مصر در رده سوم قرار مي گرفت.
در دوره 10 ساله اول (ژانويه 1997تا 30ژوئن 2007)، کل توليدات علمي ايران، 85هزار و 629بار مرود استناد قرار گرفته است که به اين ترتيب نسبت تعداد استنادها به توليدات علمي ايران، 3/11 بوده است.
هر چند تعداد کل استنادها و همچنين نسبت استنادها به توليدات علمي ايران نسبت به دهه منتهي به 30آوريل 2007 افزايش يافته است، اما اين نظر رتبه ايران نسبت به دوره قبل تغييري نداشته است.
از طرفي، بر اساس آمار پايگاه Web of Science)WOS)، جمهوري اسلامي ايران در دوره تقريبي 9 ماهه اول سال 2007که از اول ژانويه لغايت 25 سپتامبر سال 2007، برابر با 11 دي ماه 1385 لغايت 3 مهرماه 1386 را در برمي گيرد، داراي 6289عنوان توليد علمي نمايه شده بوده است. براساس اين آمار نيز کشورمان از نظر تعداد توليدات علمي، رتبه دوم را در بين کشورهاي اسلامي به خود اختصاص مي دهد و پس از ترکيه و قبل از مصر قرار مي گيرد.
اين در حالي است که در همين دوره 9 ماهه، ترکيه داراي 13402عنوان، مصر داراي 2790عنوان، پاکستان داراي 1443 عنوان و عربستان سعودي داراي 1311 عنوان توليد علمي نمايه در پايگاه WOS بوده اند.
تعداد نشريه هاي ايراني نمايه شده در پايگاه JCR در سال 2006 نسبت به سال 2005 از سه عنوان به شش عنوان افزايش يافته است.
دکتر عبدالرضا نوروزي چاکلي، مدير سابق گروه علم سنجي مرکز تحقيقات سياست علمي کشور وعضو هيأت علمي گروه علوم کتابداري و اطلاع رساني دانشگاه شاهد، علت اين پيشرفت را اقدامات و تسهيلاتي که در سالهاي اخير جهت پژوهش در سطح کشور، برگشت بورسيه ها به کشور پس از فراغت از تحصيل، توسعه رشته هاي تحصيلات تکميلي به ويژه دوره هاي دکتري، افزايش اعزام پژوهشگران به سفرهاي کوتاه مدت جهت تحقيق و ارائه مقاله در کنفرانس هاي بين المللي و نيز راهيابي 14 عنوان نشريه ايراني به زبان انگليسي در پايگاه هاي ISIکه ورود تعداد زيادي از مقاله هاي ايرانيان را به پايگاه هاي ISI در پي داشته و زمينه مورد استناد واقع شدن مقاله هاي ايرانيان را فراهم کرده اند، عنوان کرده است.
نتيجه گيري
وجود مشکلاتي همچون تعامل کمتر پژوهشگران ايراني در قياس با پژوهشگران خارجي، عدم تمايل در انجام هرگونه کار گروهي و سرقت ايده ها -که در جامعه ما نسبت به جوامع ديگر شايع تر است- از جمله دلايلي عدم همکاري بين نويسندگان ايراني در خلق آثار علمي است.
در حال حاضر به خودي خود اين تعامل در حال افزايش است زيرا اخيراً تعداد زيادي از مجله هاي معتبر خارجي مقاله هاي تک نويسنده اي را نمي پذيرند و رد مي کنند و مقاله هاي چند نويسنده اي را ترجيح مي دهند.
زيرا اثري که با مشارکت چند متخصص به رشته تحرير در آمده، به احتمال زياد معتبرتر از اثري است که توسط يک نويسنده توليد شده است. همچنين مقاله هاي تک نويسنده اي در مقايسه با مقاله هاي چند نويسنده اي کمتر مورد استناد واقع مي شوند.
برگزاري کنگره ها و مجامع در سطح ملي و بين المللي نيز باعث ايجاد تعامل ميان انديشمندان مي شود. اين اعتماد در پژوهشگران بايد به وجود بيايد که ايده هاي آنان محفوظ مي ماند؛ از جمله اين که نسبت به ثبت اختراعات اقدامات مؤثرتري انجام مي شود و ايده هاي علمي و پروپوزال هاي پژوهشگران در فضايي امن تر و بانگاهي صددرصد علمي و به دور از هرگونه اعمال نظر شخصي مورد بررسي واقع شوند و نتيجه ارزيابي، سريع تر به اطلاع آنان برسد.
امروزه مهمترين روش ارزشيابي نشريه هاي علمي، علم سنجي است که معمولاً از طريق پايگاه هاي استنادي ISI و مجله همراه آنها JCR صورت مي گيرد.اين هم بايد براي ارزشيابي مجله هاي فارسي نيز به وقوع بپيوندد. بعد از جنگ جهاني دوم، جهان با حجم انتشارات روبرو شد که ارزيابي انتشارات علمي را با مشکلاتي مواجه کرد و در پي آن راهکارهايي که براي حل مشکل پيشنهاد شد، روش هاي کمي بودند که يکي از موفق ترين آنها که برد جهاني پيدا کرده است روش علم سنجي است.
حوزه عمل علم سنجي، پايگاه هاي استنادي است. بنابراين نه تنها ايران بلکه همه کشورهايي که زبان علمي آنها غير انگليسي است به پايگاه هاي استنادي خود نيازمندند، زيرا نقص عمده پايگاه ISI تکيه فراوان آن به زبان انگليسي است. در نتيجه کشورهايي زبان ملي و علمي آنها غيرانگليسي است، تنها بخش انگليسي انتشارات علمي آنها وارد پايگاه ها مي شود و مورد ارزيابي قرار مي گيرد. شايد به همين دليل است که کشورهايي مثل چين، ژاپن، کره، مالزي، و... به تهيه نمايه هاي استنادي خود اقدام کرده اند.
به منظور ارزيابي کل انتشارات علمي ايرانيان و نيز تحکيم هرچه بيشتر استقلال علمي کشور، ايجاد پايگاه هاي نمايه هاي استنادي علوم، علوم اجتماعي، هنر و علوم انساني درداخل الزامي است.
مقدمه:
گزارش ميزان ارجاع به مجله هاي (JCR (Journal citiation Report هر سال توسط انستيتو اطلاعات علمي ISI ( Institute for scientific Information) واقع در شهر فيلادلفياي آمريکا منتشر مي گردد. اين گزارش حاوي اطلاعات ارزشمندي پيرامون مجله ها و رتبه بندي آنها مي باشد.
فاکتور تأثير (Impact Faktor)، براي نخستين بار در سال 1995 و توسط بنيانگذار ISI گارفيلد Garfield مطرح شد و به سرعت به صورت دستورالعملي جهت گزينش بهترين مجله ها به کار رفت. حقيقت اين است که اين فاکتور ابزار کاملي براي اندازه گيري کيفيت مقاله ها نمي باشد، بلکه چون روش بهتري وجود ندارد و در حال حاضر نسبت به ديگر معيارها براي ارزيابي علمي از مزايايي برخوردار است، لذا عموماً مورد استفاده قرار مي گيرد.
JCR بيش از 7500 مجله معتبر را در حدود 200 حوزه موضوعي از سال 1997 به بعد در بر مي گيرد و با استفاده از آن مي توان مجله ها را در حوزه هاي تخصصي، طبقه بندي و شاخص هاي رتبه بندي آنها را بررسي کرد. JCR در دو نسخه موجود است، نسخه علمي آن در بر گيرنده بيش از 5900 ژورنال علمي و نسخه علوم اجتماعي مشتمل بر 1700 ژورنال است. JCR از طريق Web of knowledge به شرط پرداخت وجه اشتراک قابل بررسي است.
ضريب تاثير (IF) چيست؟
فاکتور تاثير به صورت ميانگين، تعداد ارجاعات به يک مورد قابل استناد (نظير مقاله پژوهشي، مقاله مروري، نامه، ياد داشت، چکيده و..) در يک مجله علمي در طول زماني معين تعريف شده است. فاکتور تأثير، تعداد ارجاعات به مقاله هاي منتظر شده در دو سال قبل مجله تقسيم بر تعداد مقاله هاي منتشر شده در دو سال مذکور است. در مواردي فاکتور تأثير مجله بطور ميانگين (که معدل فاکتور تأثير طول دوران فهرست شدن آن مجله در ISI مي باشد)، نيز مورد استفاده قرار مي گيرد. اين شاخص مهمترين و در عين حال کاربردي ترين شاخص ارزيابي مجله ها از نظر ISI است. اين عامل همه ساله توسط ISI بر مبناي ارجاعات به هر يک از مجله هاي علمي آن محاسبه مي شود و نتيجه در گزارش JCR منتشر مي شود. اين ضريب نه براي مقاله يا نويسنده بلکه براي مجله محاسبه مي شود. محاسبه بر مبناي يک دوره سه ساله صورت مي گيرد.
چگونه يک مقاله ISI ارزيابي مي شود؟
براي اينکه بتوانيد يک مقاله بنويسيد، لازم است در اين زمينه اطلاعاتي داشته باشيد. اگر اين مقاله را براي مؤسسه اطلاعات علمي ISI مي نويسيد، احتمالاً برايتان مهم است که بدانيد اين مقاله ها چگونه ارزيابي مي شود.
امروزه ارزيابي مقاله هاي علمي يکي از دغدغه هاي جوامع علمي مي باشد. مؤسسه اطلاعات علميISI براي ارزيابي تحت پوشش فهرست نويسي خود، سه شاخص در نظر گرفته است:
1-فاکتور تأثير گذار (IF): اين شاخص مهمترين و در عين حال کاربردي ترين شاخص ارزيابي مجله ها از نظر ISI است.
2-شاخص فوري(Immediately): تعداد ارجاعات به مقاله هاي منتشر شده مجله در سال مورد ارزيابي تقسيم بر تعداد مقاله هاي منتشر شده در همان سال مجله مذکور است. اين شاخص در حقيقت شيب رشد منحني ارجاعات را بيان مي کند.
3-شاخص نيمه عمر استناد(Cited Half-Life):نيمه عمر ارجاعات يا نيمه عمر استناد، تعداد سال هايي است که از سال ارزيابي بايد به عقب برگشت تا شاهد پنجاه درصد کل ارجاعات به مجله در سال مورد ارزيابي باشيم. به عبارت ديگر، اين شاخص مدت زماني که نيمي از کل استنادات به آن مجله صورت پذيرفته باشد را نشان مي دهد و در حقيقت سرعت کاهش ميزان ارجاعات به مجله را بيان مي کند.
بديهي است که وقتي مقاله هاي يک مجله ارزش خود را براي ارجاعات، زود از دست بدهند (مقاله ها سطحي باشند و خيلي زود بي ارزش شوند)، تنها به مقاله هاي جديد مجله ارجاع داده مي شود. اين موضوع باعث مي شود که نيمه عمر ارجاعات به مجله کاهش يابد. بنابراين هر چه نيمه عمر ارجاعات به مجله بيشتر باشد، نشان مي دهد که ارزش مقاله هاي مجله در طول زمان بيشتر حفظ شده است و هنوز مورد ارجاع قرار مي گيرند. در مجموع هرچه نيمه عمرارجاعات به يک مجله بيشتر باشد، ارزش مجله بالاتر مي رود.
در پايان هر سال، مجله هاي تحت پوشش فهرست نويسي ISI که در فهرست وبگاه علم (Web of Science=WOB) قرار گرفته اند، ارزيابي مي شوند. معيارهاي ارزيابي و سنجش همان شاخص هاي ارزيابي ISI (سه شاخص اشاره شده دربالا) مي باشند. نتايج اين ارزيابي نيز درگزارش هاي ارجاع مجله JCR هر سال جهت اطلاع عموم اعلام مي شود.
در بين فاکتورهاي بالا، فاکتور تأثير، کاربردي ترين شاخص مي باشد و امروزه به طور گسترده اي در درجه بندي و ارزيابي مجله هاي مورد استفاده قرار مي گيرد. اين فاکتور در حقيقت توانايي مجله و هيأت تحريريه آن را در جذب بهترين مقاله ها نشان مي دهد.
بانک اطلاعات ISI، مرکزي براي فهرست نمودن و پوشش دادن جامع مهمترين مجله هاي علمي منتشره در دنيا به منظور تبادل اطلاعات ميان پژوهشگران مختلف مي باشد. پر واضح است که منظور از پوشش جامع، فهرست نمودن کل مجله هاي علمي منتشر شده در جهان نمي باشد. چرا که از طرفي مقرون به صرفه نيست و از طرف ديگر تمام مجله هاي نشر يافته در جهان از استانداردهاي ISI پيروي نکرده اند و از غناي علمي لازم برخوردار نيستند. ارزيابي مجله هاي علمي ISI به طور مستمر و مداوم هر دو هفته صورت مي گيرد. ارزيابي کنندگان ISI در حدود 2000 عنوان جديد را سالانه مورد ارزيابي قرار داده و تنها 10 تا 12 درصد از مجله هاي علمي ارزيابي شده، انتخاب مي شوند. هر مجله علمي قبل از انتخاب شدن و فهرست شدن در ISI يکسري مراحل ارزيابي را پشت سر مي گذارند.
از جمله عوامل مورد ارزيابي و رعايت استانداردهاي بانک اطلاعاتيISI، کميته علمي منتخب مجله، تنوع بين المللي مقاله هاي چاپ شده درآن، نشر به موقع مجله و جايگاه نشر آن مي باشد. لازم به ذکر است که هيچ يک از اين عوامل به تنهايي مورد بررسي و ارزيابي قرار نمي گيرد، بلکه با بررسي مجموع عوامل، يک امتياز کلي داده خواهد شد.
از جمله مواردي که در ارزيابي مجله مورد توجه قرار دارد اين است که عنوان مقاله ها، چکيده و کلمات کليدي بايد به زبان انگليسي باشد همچنين توصيه مي شود که منابع نيز به زبان انگليسي نوشته شوند. اگر چه اطلاعات علمي مهم به تمامي زبانها به چاپ مي رسد، اما موارد ذکر شده بايد به زبان انگليسي باشد تا تحت داوري و ارزيابي ISI قرار گيرد زيرا ارزيابي کنندگان مجله هاي علمي در ISI نمي توانند عناوين ومنابع بکار رفته در مقاله ها را به زبان انگليسي ترجمه کنند. داوري علمي و تخصصي مقاله هاي چاپ شده در مجله توسط داوران نام آشناي علمي از جمله عمده ترين موارد مورد توجه ارزيابي کنندگان مي باشد که گوياي اعتبار و غناي علمي مجله است.
سه پايگاه WOS ، EST و JCR از معتبرترين پايگاه هاي علم سنجي هستند که توسط مؤسسه اطلاعات علمي ISI تهيه و روز آمد سازي مي شوند.
پايگاه Essential Science Indicators) ESI بر مبناي دوره هاي زماني 10 ساله، به ارائه آمار در قالب شاخص هاي تعيين شده توليد علم از جمله رتبه علمي کشورها بر اساس تعداد توليدات علمي، تعدا کل استنادها و نسبت استناد به توليدات علمي مي پردازد.
در پايگاه Web of Science)WOS) امکان جستجو و استخراج اطلاعات در طول دوره هاي زماني مختلف بر اساس شاخص هاي گوناگون علم سنجي وجود دارد.
پايگاه (JCR (Journal citation Reprts به ارائه گزارش استنادي نشريه ها مي پردازد.
از طرفي تعداد نشريه هايي که هر کدام از اين پايگاه ها نمايه مي کنند نيز با ديگري متفاوت است.
بهترين معيارهاي ISIبراي نمايه کردن مجله ها چيست؟
در سايتISI چهار مورد به عنوان ملاک هاي اصلي نمايه شدن مجله آمده است که عبارتند از:
1-زمان بندي نشر، تعريف شده باشد يعني معلوم باشد که فصلنامه است، ماهنامه است يا... و در موعد معين هم آماده شود.
2-فرآيند داوري براي مجله تعريف شده باشد.
3-قواعد نشر بين المللي را رعايت کند. براي مثال، عنوان مجله گوياي محتواي آن باشد.
4-مقاله به هر زباني که باشد مهم نيست ولي چند مورد در آن بايد به زبان انگليسي باشد که عبارتند از: اسامي نويسندگان، عنوان، چکيده و کلمات کليدي و حتي الامکان منابع و مآخذ هم انگليسي باشد.
موارد فرعي هم وجود دارد که شامل اين موارد است:
1-مجله بايد حوزه بين المللي داشته باشد و به يک حوزه جغرافيايي خاص تعلق نداشته باشد.
2-در حوزه آن مجله، ترجيحاً مجله مشابه نباشد يا اگر هست آن مجله معيار برتري نسبت به آنها داشته باشد.
3-افراد به وجود آورنده آن حتي الامکان افراد شناخته شده اي باشند.
4-افراد به وجود آورنده، توزيع جغرافيايي مناسبي داشته باشند مثلاً همه ايراني نباشند.
البته موارد فرعي، نمره اضافه دارد و در قبولي يا رد مجله از طرفISI نقش بازي نمي کند.
جايگاه توليد علم ايران در سطح بين المللي
تحقيقات نشان مي دهد که توليد علم در ايران، ويژه در سال هاي اخير از رشد بسيار خوبي برخوردار بوده است. براساس آخرين آمار پايگاه Essential Science Indicator) ESI) طي دوره 10 ساله اخير، جمهوري اسلامي ايران در بين 145 کشور که رتبه بندي بر روي آن ها صورت پذيرفته است، در رده چهلم جهان قرار مي گيرد و اين درحالي است که در دوره 10 ساله پيشين که اول ژانويه 1997 تا 30 آوريل 2007 را در بر مي گيرد، جمهوري اسلامي ايران با 26 هزار و 495 عنوان توليد علمي، از اين نظر در بين کشورهاي جهان در رده چهل و يکم ودر بين کشورهاي اسلامي، پس از ترکيه و مصر در رده سوم قرار مي گرفت.
در دوره 10 ساله اول (ژانويه 1997تا 30ژوئن 2007)، کل توليدات علمي ايران، 85هزار و 629بار مرود استناد قرار گرفته است که به اين ترتيب نسبت تعداد استنادها به توليدات علمي ايران، 3/11 بوده است.
هر چند تعداد کل استنادها و همچنين نسبت استنادها به توليدات علمي ايران نسبت به دهه منتهي به 30آوريل 2007 افزايش يافته است، اما اين نظر رتبه ايران نسبت به دوره قبل تغييري نداشته است.
از طرفي، بر اساس آمار پايگاه Web of Science)WOS)، جمهوري اسلامي ايران در دوره تقريبي 9 ماهه اول سال 2007که از اول ژانويه لغايت 25 سپتامبر سال 2007، برابر با 11 دي ماه 1385 لغايت 3 مهرماه 1386 را در برمي گيرد، داراي 6289عنوان توليد علمي نمايه شده بوده است. براساس اين آمار نيز کشورمان از نظر تعداد توليدات علمي، رتبه دوم را در بين کشورهاي اسلامي به خود اختصاص مي دهد و پس از ترکيه و قبل از مصر قرار مي گيرد.
اين در حالي است که در همين دوره 9 ماهه، ترکيه داراي 13402عنوان، مصر داراي 2790عنوان، پاکستان داراي 1443 عنوان و عربستان سعودي داراي 1311 عنوان توليد علمي نمايه در پايگاه WOS بوده اند.
تعداد نشريه هاي ايراني نمايه شده در پايگاه JCR در سال 2006 نسبت به سال 2005 از سه عنوان به شش عنوان افزايش يافته است.
دکتر عبدالرضا نوروزي چاکلي، مدير سابق گروه علم سنجي مرکز تحقيقات سياست علمي کشور وعضو هيأت علمي گروه علوم کتابداري و اطلاع رساني دانشگاه شاهد، علت اين پيشرفت را اقدامات و تسهيلاتي که در سالهاي اخير جهت پژوهش در سطح کشور، برگشت بورسيه ها به کشور پس از فراغت از تحصيل، توسعه رشته هاي تحصيلات تکميلي به ويژه دوره هاي دکتري، افزايش اعزام پژوهشگران به سفرهاي کوتاه مدت جهت تحقيق و ارائه مقاله در کنفرانس هاي بين المللي و نيز راهيابي 14 عنوان نشريه ايراني به زبان انگليسي در پايگاه هاي ISIکه ورود تعداد زيادي از مقاله هاي ايرانيان را به پايگاه هاي ISI در پي داشته و زمينه مورد استناد واقع شدن مقاله هاي ايرانيان را فراهم کرده اند، عنوان کرده است.
نتيجه گيري
وجود مشکلاتي همچون تعامل کمتر پژوهشگران ايراني در قياس با پژوهشگران خارجي، عدم تمايل در انجام هرگونه کار گروهي و سرقت ايده ها -که در جامعه ما نسبت به جوامع ديگر شايع تر است- از جمله دلايلي عدم همکاري بين نويسندگان ايراني در خلق آثار علمي است.
در حال حاضر به خودي خود اين تعامل در حال افزايش است زيرا اخيراً تعداد زيادي از مجله هاي معتبر خارجي مقاله هاي تک نويسنده اي را نمي پذيرند و رد مي کنند و مقاله هاي چند نويسنده اي را ترجيح مي دهند.
زيرا اثري که با مشارکت چند متخصص به رشته تحرير در آمده، به احتمال زياد معتبرتر از اثري است که توسط يک نويسنده توليد شده است. همچنين مقاله هاي تک نويسنده اي در مقايسه با مقاله هاي چند نويسنده اي کمتر مورد استناد واقع مي شوند.
برگزاري کنگره ها و مجامع در سطح ملي و بين المللي نيز باعث ايجاد تعامل ميان انديشمندان مي شود. اين اعتماد در پژوهشگران بايد به وجود بيايد که ايده هاي آنان محفوظ مي ماند؛ از جمله اين که نسبت به ثبت اختراعات اقدامات مؤثرتري انجام مي شود و ايده هاي علمي و پروپوزال هاي پژوهشگران در فضايي امن تر و بانگاهي صددرصد علمي و به دور از هرگونه اعمال نظر شخصي مورد بررسي واقع شوند و نتيجه ارزيابي، سريع تر به اطلاع آنان برسد.
امروزه مهمترين روش ارزشيابي نشريه هاي علمي، علم سنجي است که معمولاً از طريق پايگاه هاي استنادي ISI و مجله همراه آنها JCR صورت مي گيرد.اين هم بايد براي ارزشيابي مجله هاي فارسي نيز به وقوع بپيوندد. بعد از جنگ جهاني دوم، جهان با حجم انتشارات روبرو شد که ارزيابي انتشارات علمي را با مشکلاتي مواجه کرد و در پي آن راهکارهايي که براي حل مشکل پيشنهاد شد، روش هاي کمي بودند که يکي از موفق ترين آنها که برد جهاني پيدا کرده است روش علم سنجي است.
حوزه عمل علم سنجي، پايگاه هاي استنادي است. بنابراين نه تنها ايران بلکه همه کشورهايي که زبان علمي آنها غير انگليسي است به پايگاه هاي استنادي خود نيازمندند، زيرا نقص عمده پايگاه ISI تکيه فراوان آن به زبان انگليسي است. در نتيجه کشورهايي زبان ملي و علمي آنها غيرانگليسي است، تنها بخش انگليسي انتشارات علمي آنها وارد پايگاه ها مي شود و مورد ارزيابي قرار مي گيرد. شايد به همين دليل است که کشورهايي مثل چين، ژاپن، کره، مالزي، و... به تهيه نمايه هاي استنادي خود اقدام کرده اند.
به منظور ارزيابي کل انتشارات علمي ايرانيان و نيز تحکيم هرچه بيشتر استقلال علمي کشور، ايجاد پايگاه هاي نمايه هاي استنادي علوم، علوم اجتماعي، هنر و علوم انساني درداخل الزامي است.
Similar threads
Similar threads
-
مقاله : آیا گرفتن مدرک دکترا وقت تلف کردن است ؟- شروع شده توسط فاطمه یاس
- پاسخ ها: 6
-
چگونگی گرفتن بورسیه برای تحصیل در خارج کشور
- شروع شده توسط akbar8
- پاسخ ها: 1
-
پذیرش دکتری بدون آزمون (استعداد درخشان) 93- شروع شده توسط desert_lady
- پاسخ ها: 28
-
پذیرش دانشجویان ممتاز سایر دانشگاه ها در دوره کارشناسی ارشـــد بدون آزمون- شروع شده توسط (sara_h)
- پاسخ ها: 3